SENİ BÖYLE SEVDİM

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.


Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören

Sen damarlarımdaki kana karışıp,

Geldin oturdun yüreğime

Bir başka yerde olamazdın zaten Sen,

Benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,

Kalbimde olmalıydın, orada kalmalıydın

Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,

İlk kez bu kadar kolay kabullendi seni

Herhangi bir konuk değildin artık

Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama

O yüreğin gerçek sahibiydin



Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya

Ben dört mevsim baharı yaşadım

Seninle Çiçek açtın yüreğimde

Gökkuşağı zayıf kaldı,

Senin renklerinin karşısında

Taze bir yaprak gibi yeşildin

Menekşe idin pembeliğinle

Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün

Kırmızıydın bir ateş gibi, ve maviydin

En çok bu renkle anmayı sevdim seni

Seni severken dünyayı da sevdim ben,

İnsanları da sevdim

Kendime bile dar gelirken dünyam,

İçinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık

En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile,

Seni düşünmek yetti bana

İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm

Beni öylesine güldüren, senin sevgindi

Ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu,

Nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle



Her şeye rağmen sevdim seni

Güçlüyüm ve aşamayacağım bir zorluk yok artık

Sen elimden tuttuğunda,

Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederim kendimi

Üç menzil belirlemiştim kendime

İkisi bilmedi kıymetimi, gömdüm onları kalbime

Çıkamazlar seni oturttum üzerlerine

Menzil sensin artık ve ben o menzile ulaşmak için,

Önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim

Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim

Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm

O göle bir tek kişi girebilirdi, sen girdin



Sevdim ve hayran oldum sana

Her halin çekti beni sana

Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını,

Saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim

Sesini de sevdim suskunluğunu da

Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim

Seni ve o doyumsuz sevdanı,

Sevdamı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman

Sığmadın cümlelere,

Hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı



Seni severken yorulmadım

Çünkü sen neşe mutluluk kaynağımdın

Her gün yenilendim seninle, çoğaldım, büyüdüm

Eksik kalan neyim varsa tamamladın



Sevdim işte, sevdim seni, meyvelerimizi sevdim

Ötesi yok, ölümden öte köy yok, durak yok



düzenleme-Feyzullah Kırca