ÖĞRENEMEDİM

Hayat mektebinde,


Kabuk bağlamış yaraya inat nefes almayı,

Karanlığa inat,

Bir mum ışığında yaşamayı öğrendim.

Öğrenemediğim tek bir şey vardı;

Unutulduğumu bile bile

Ölümüne severken unutmayı öğrenemedim.





Kuru ekmekle,

Tuza banıp karın doyurmayı,

Senin o gülümseyen güzel yüzüne inat

Hayatla her an savaşmayı öğrendim.

Öğrenemediğim tek bir şey vardı ;

Gelmeyeceğini bile bile

Yetim yüreğimle sensiz yaşamayı öğrenemedim.



Her karanlık geceden sonra

Aydınlık bir sabaha uyanacağımı,

Nehir olup aksa da gözlerimin yaşı

Bir gün güneşle kuruyacağını öğrendim.

Öğrenemediğim tek bir şey vardı;

Dönmeyeceğini bile bile

Mavilere sensiz kanatlanmayı öğrenemedim.



Severken unutmayı

Bir türlü öğrenemedim..

Tek kusurum buysa; Özür dilerim..!



FEYZULLAH KIRCA