SEVGİLİ PEYGAMBERİM

 Sevgili peygamberim;

O hep ömrünü serdi, insan kurtuluşuna
Çocukları severdi, okşar yetim başına
İnsan ayrımı olmaz, değerliydi her canlı
Herkese özen verdi, severdi oluşuna.

Sevgili peygamberim;
Kendisine yapılan, kötülüğe aldırmaz
Ve gaflete kapılan, bir kulu daldırmaz
Nefreti kini bilmez, sevecen ve vicdanlı
Doğruluktan sapılan, hiçbir sözü kaldırmaz

Sevgili peygamberim;
Suçlu bile olsalar, kimseyi utandırmaz
Zorda bile kalsalar, insanları kandırmaz

Söylenen sözü bölmez, dinlemekten yanlı
Yorgun bile olsalar, ben sıkıldım sandırmaz

Sevgili peygamberim;

Hem alçak gönüllüydü, büyüklük taslamazdı

En emin insan oydu, hem de emân ıslamazdı
Kahkaha ile gülmez, güler yüzüyle şanlı
Atalet kem bir huydu, yan gelip yaslamazdı

Sevgili peygamberim;

Dilenciyi hoş görmez, olmazdı ataletli
Zulme rıza göstermez, adil ve adaletli
Asla intikam almaz, hoşgörülü irfanlı
Boş zamana es vermez, bil gece ibadetli

Sevgili peygamberim;

İsteyene yok demez, elde varsa verirdi
Bil ki kendisi yemez, yoksulu görürdü
İyilik eder yılmaz, dost düşmana sanlı
Övgüyü önemsemez, hak yemeyi yerirdi.

Sevgili peygamberim;

Geceye vuran ayken, ümit kesmez, erkendi
En sevgili kuluyken, Allah’tan çok korkandı
Rabbi çaresiz kılmaz, gece sabahlı, tanlı
Varlık gayesi oyken, ‘Rabbim affet’ der kendi

Sevgili peygamberim;

Kara çalmaya siper, yalan sözü hep yerdi

Yumuşak huylu kibar, hem de konuk severdi
Gelen ayakta kalmaz, üst yoksa yer tabanlı

Hem gösterir itibar, hem kalkıp da yer verdi

Sevgili peygamberim;

Hiç günah işlemedi, dedi kodu yapmadı
Kimseyi fişlemedi, asla puta tapmadı
Yüzü ay gibi solmaz, sarsılmayan imanlı
Soruları hiçlemedi, hak yolundan sapmadı

Sevgili peygamberim;

Cennete giden yolun, huzuru derişidir
Canlar da İslam bolun, kemale erişidir
Başka bir elçi gelmez, O son elçi ve anlı
Yaşayan her bir kulun, tek amel kirişidir.

Feyzullah Kırca

Akbaşlar Köyü / Dursunbey