GÜLÜM

İki kişilik bedende, tek olma çabasıdır aşk

Ben seninle beraberken; aşka ne gerek var gülüm

Sevgin yoksa; yürekleri, savurma yabasıdır aşk,

Yüreği savrulmuş cana, yaşarken dünya dar gülüm

Şu yaralı yüreğime, her bir kelime çağrındır
Adın bir şiir tadında, yazılmış gönül ağrındır
Seninle kesişirse yol, istediğim gül bağrındır
Tenimde devleşen aşkın, gönlüme düşen har gülüm

Bu hayatımgüzelleşir, gelipte kalbime girsen
Üşüyorsa yüreğin gel, yetecek bir selam versen
Yüreğin titriyorsa gel, gel bana sende dilersen
Yokluğunda ben üşürüm, kışıma yağan kar gülüm
Her bir çiçek; dermansız, derdimize dermandır
Belki de rabbimizden, bu güzel bir fermandır
Kekiğim ol, gülüm ol, gönlüm yanan harmandır
Her dem seni düşünürüm, bir sensin bana yar gülüm

İnsan bırakıp gidecek, gidiyor bedesten bağı
Günü gelip terk edecek, bağlanan her deste bağı
Elbet; gün gelip bitecek, bini bulsa yaşam çağı
Bende gideceğim o gün, dünya gözüyle sar gülüm

Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey